شعری زیبا درباره ی نشتیفان

منت او را زچرخ گردون نیست                 سربلند همچو شاخ شمشاد است

بی نیازی زمنت دیگران                                  بهترین نعمت خداداد است

برتن خوار و زار و مصدومش                        زخم شلاق های بیداد است

گرچه بر لب نهاده مهرسکوت                     دردلش صد هزار فریاد است

نغمه زار آسبادش هم                              درحقیقت فغان وفریاد است

عندلیبی که ساکت وخاموش                    درهراس ازجفای صیاد است

گفتگو نیست رسم درویشان                  گرنه دردش فزون زإعداد است

مردمش بادیانت ودانش                       عزمشان سخت تر زفولاد است

در دل سنگ خانه وحمام                       یاد شیرین زشور فرهاد است

مخزن سرو و کاج ایران بین                     درکویری که محنت آباد است

سرو نازش کنار کاج بلند                       چون عروسی کنار داماد است

اصل آل مظفر از اینجاست                        مهد مردان فاضل و راد است

شاهراه تجارت و صنعت                       منبع علم و فضل و ارشاد است

گفت از وصف نشتیفان مختار                 با بیانی که جمله ایراد است